حنین بن اسحاق

حنین بن اسحاق;
زادروز	حیره ۱۹۴ق;
درگذشت	بغداد ۲۶۴/۲۶۰ق
شغل و تخصص اصلی	پزشک
شغل و تخصص های دیگر	مترجم
آثار	العین، معرفه اوجاع المعده و علاجها، قرص الورد
گروه مقاله	پزشکی، زبان شناسی و ترجمه

حُنَیْنِ بن اِسْحاق (حیره ۱۹۴ـ بغداد ۲۶۴/۲۶۰ق)

طبیب مسیحی نسطوری و مترجم آثار یونانی به سریانی و عربی. عربی را در بصره از خلیل بن احمد فراگرفت. برای آموختن طب در درس پزشکی یوحنا بن ماسویه حاضر شد اما ناکام ماند. درپی این ناکامی، به‌منظور استفاده از متون اصلی پزشکی به اسکندریه رفت و سریانی و یونانی آموخت. در اوج دورۀ موسوم به نهضت ترجمه، مهم‌ترین مترجم بیت‌الحکمۀ مأمون عباسی بود و ریاست آن را بر‌عهده داشت. این منصب در زمان متوکل عباسی نیز بدو سپرده شد. حنین در ممالک اسلامی، پس از اسکندر افرودیسی عالم‌ترین یونانی‌دان شمرده شده است. وی تألیفاتی نیز دارد که از آن شمار می‌توان العین، معرفة اوجاع المعده و علاجها، قرص‌الورد، تعبیر‌الرؤیا، نوادر‌الفلاسفة و الحکماء را نام برد. عمدۀ شهرت حنین به ترجمه‌های دقیقی است که در شمار ترجمه‌های معیار آثار یونانی از آن‌‌ها یاد رفته است. گسترۀ ترجمه‌های او دانش‌های گوناگونی را در بر می‌گیرد. او آثاری از بقراط، جالینوس، اوریباسیوس، پولس اجانیطی، ارسطور، اقلیدس، بطلمیوس، افلاطون و دیگران را به عربی برگردانده است و افزون بر این، سهم بسزایی در اصلاح ترجمۀ سایر مترجمان داشته است.