برج آتش نشانی
برج آتش‌نشانی (تبریز)
برجی آجری در نبش خیابان‌های خاقانی و بهادریِ تبریز از اواخر دورۀ قاجار و اولین تشکیلات منظم اطفای حریق در ایران. در گذشته به همۀ شهر اشراف داشت و شب‌ها در اتاقک بالای آن شخصی نگهبانی می‌داد تا در صورت بروز آتش‌سوزی در هر نقطۀ شهر محل آن شناسایی شود و مأموران برای خاموش کردن آتش اعزام شوند. دستگاه‌های اطفای حریق و پمپ‌های دستی مسی دوطرفه داشت. در دورۀ پهلوی به تلفن‌خانه ادارۀ آتش‌نشانی تبریز و بعدها به انبار متروکه تبدیل شد. در سال 1377ش، به شمارهٔ ۲۰۱۱ در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است.
مشخصات بنا
ارتفاع آن ۲۳ متر و از خارج شش‌ضلعی و از داخل دایره‌ای‌شکل است. هشت نورگیر هلالی دارد. بخش پایینی آن چارتاقی آجری است که پایۀ برج محسوب می‌شود و قرنیز سنگی دارد.