بهمنگان
بَهْمَنْگان
(یا: بَهْمَنْجَنه) جشن ویژۀ دومین روز از ماه بهمن در تقویم زردشتیان. ایرانیان در این روز در بهمنجه آشی به نام دانگو با دانه‌ها (حبوبات) و انواع گوشت می‌پختند و مهمانی می‌دادند. همچنین در این روز برای ازدیاد حافظه و بازداشتن چشم بد برگ اسپند را با شیر می‌خوردند. بهمن از اَمشاسپندان یا ایزدان مقدس دین زردشتی است که زردشت را به بارگاه اهورامزدا رهنمون شد. سحرخیزی و کشت و کار از صفات ایزد بهمن شمرده می‌شود و نیز جامۀ سپید و گل یاسمن سفید نمادهای وی هستند. در سالنامه‌های زردشتی، دومین روز از هر ماه بهمن نام دارد و تقارن روز بهمن از ماه بهمن، روز جشن و شادی است. از لحاظ زبان‌شناسی بهمن صورت دگرگون‌شدۀ واژۀ اوستایی وُهُومَه‌نَه و مرکب از وُهوُ (نیک) و مَه‌نَه (اندیشه و منش) است.
به‌رغم نقشی که فرشتۀ بهمن (منشِ نیک) در آیین زردشت داشته، چیز چندانی دربارۀ آن نمی‌دانیم. احتمالاً جشن سده که در دهمین روز بهمن برگزار می‌شود این جشن را بسیار کم‌رونق کرده است.