ولامنک، موریس دو (۱۸۷۶ـ۱۹۵۸)
| موریس دو ولامنک Maurice de Vlaminck | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۷۶م |
| درگذشت | ۱۹۵۸م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش، گرافیست |
| شغل و تخصص های دیگر | نویسنده |
| آثار | تابلوی آبگیر لندن (۱۹۰۶م) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
ولامَنْک، موریس دو (۱۸۷۶ـ۱۹۵۸م)(Vlaminck, Maurice de)
نقاش، گرافیست، و نویسندۀ فرانسوی. هنرمندی کمابیش خودآموخته، و از نخستین فُوو[۱]ها بود. به‌سبب منظره‌هایی که در رنگ‌های زنده و تابناک پدید آورد، ازجمله تابلوی آبگیر لندن[۲] (۱۹۰۶م؛ نگارخانۀ تیت[۳]، لندن) شهرت یافت. شعر، رمان، نمایش‌نامه، و مقاله هم می‌نوشت؛ نیز ویولن می‌نواخت، و در مسابقات دوچرخه‌سواری شرکت می‌کرد، مزرعه‌دار بود، و آثار هنری افریقایی را گردآوری می‌کرد. آموزش نقاشی را از نوزده‌سالگی آغاز کرد. از نمایشگاه آثار ون‌گوگ[۴] در ۱۹۰۱م بسیار تأثیر گرفت، و این حکم شاخص فُووها را بر زبان آورد که «هنرمند باید با رنگ‌های خالص شنگرفی[۵]، سبز ورونسه[۶]، و آبیِ کُبالت[۷] نقاشی کند». در نمایشگاه فُوویستیِ ۱۹۰۵م با ماتیس[۸] و دورَن[۹] و دیگران همکاری کرد. حدود ۱۹۰۸م از سزان[۱۰] تأثیر پذیرفت، و آثارش با احتراز از تبعات استفاده از رنگ خالص، در دوران پختگی حال‌وهوای اکسپرسیونیستی[۱۱] و حزن‌آلودتری پیدا کرد. در این زمان رنگ‌های غلیظ و گذارهای ناگهانی از تیره به روشن، ویژگی آثارش بود، که به آسمان‌های طوفانی و روستاهای پربرف، مناظر شاخص او، جلوه‌ای نمایشی می‌داد. شماری نقش اشیا نیز در همین شیوه پدید آورد.
