وفی، فریبا
وَفی، فریبا (تبریز ۱۳۴۱ش)
نویسندۀ ایرانی. در ۱۳۵۹، از دبیرستان اختر کلانتری تبریز دیپلم گرفت. نخستین مجموعۀ داستانش، در عمقِ صحنه (۱۳۷۵)، را براساس تجربیات شغلی خود در یک مرکز بازآموزی زنان بزهکار نوشت. آثارش بیشتر دربارۀ زنان و دغدغههای ذهنی آنان است. از دیگر آثارش: مجموعۀ داستان حتی وقتی میخندیم (۱۳۷۸)؛ داستانِ بلند پرندۀ من (۱۳۸۱) که برندۀ «جایزۀ ادبی گلشیری» و «یلدا» شد؛ رمان تَرلان (۱۳۸۲)؛ رمان رؤیای تَبَتْ (۱۳۸۴). چند داستان از او به زبانهای انگلیسی و ترکی نیز ترجمه شده است.