اطرایی، ارفع
اَطرایی، اَرفَع (تهران ۱۳۲۰ش)

| ارفع اطرایی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۲۰ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | هنرستان موسیقی ملی (۱۳۳۸ـ ۱۳۲۸) |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده سنتور |
| شغل و تخصص های دیگر | پژوهشگر موسیقی |
| آثار | سنتور و ناظمی (۱۳۶۰)- زندگی و آثار حبیب سماعی (۱۳۷۰) |
| گروه مقاله | موسیقی |
نوازندۀ ایرانی، معلم سنتور، و اولین بانوی نویسنده در زمینۀ موسیقی ایران. در دورۀ تصدی روحالله خالقی در هنرستان موسیقی ملی (۱۳۳۸ـ۱۳۲۸)، و در کلاس درس حسین صبا تحصیل کرد و از راهنماییهای فرامرز پایور و حسین دهلوی نیز بهرهمند شد. از ۱۹سالگی تدریس و اجراهای صحنهای را آغاز کرد. طی ۴۰ سال فعالیت بیش از ۱۰۰۰ اجرای صحنهای داشت و تا ۱۳۸۲، مدرّس سنتور در هنرستان موسیقی، عضو داوری چند جشنواره و عضو هیئتمدیرۀ کمیتۀ پژوهشگران خانۀ موسیقی بود. ازجمله آثار اوست: سنتور و ناظمی (۱۳۶۰)، زندگی و آثار حبیب سماعی (۱۳۷۰)، بوی جوی مولیان: مجموعۀ حکایتهای موسیقی (۱۳۸۲)، ردیف موسیقی ایرانی برای سنتور (۱۳۸۲) و ویرایش کتاب خودآموز سنتور اثر حسین صبا (۱۳۸۱).