بدیهی
بَدیهی
(یا: بَیِّن؛ بَیِّن به نفس) اصطلاحی در منطق، دربرابر تصوّر و تصدیق نظری و اکتسابی. هرگاه تصور یا تصدیق خودبه‌خود معلوم باشد و برای پذیرش آن از معلومات دیگر استفاده نشود.
بَدیهی
(یا: بَیِّن؛ بَیِّن به نفس) اصطلاحی در منطق، دربرابر تصوّر و تصدیق نظری و اکتسابی. هرگاه تصور یا تصدیق خودبه‌خود معلوم باشد و برای پذیرش آن از معلومات دیگر استفاده نشود.