جبلیه
جَبَلیه
فرقه‌ای از غلات نُصَیْریّه با تمایلات عَلَوی، پدید آمده در ۷۱۷ ق در جبل لبنان. پیشوای این فرقه دعوی مهدویت کرد و خود را محمد (ص) و علی (ع) و گاهی مهدی (عج) خواند و جماعتی از نُصیریه را گرد خود آورد. اینان لعن بر شیخین را جایز و گاه واجب می‌دانستند. جبلیه به‌سبب برخی اعمال افراطی همچون تخریب مساجد، به‌دست لشکریان طرابلس قتل عام و پراکنده شدند. از این فرقه اثری بر‌جای نمانده است.