فتوت نامه
فُتُوَّت‌نامه
از شهاب‌الدین عمر سهروردی، رساله‌ای در آیین فَتَیان، به زبان فارسی. سهروردی دو فتوت‌نامه نگاشته است، یکی بسیار خُرد در حدود پنج برگ، و دیگری، که موضوعِ این مقاله است، در کمتر از ۳۰ برگ. سهروردی در این رساله در طیّ پنج بابِ کوتاه، از تربیت و شرایط و چگونگیِ آن به‌عنوانِ مهم‌ترین مفهومِ فتوت سخن گفته، هرچند به پاره‌ای آداب جزئی، نظیر ادبِ طعام‌خوردن فتیان، نیز پرداخته است. این دو فتوت‌نامۀ سهروردی به‌همراه شماری دیگر از فتّوت‌نامه‌ها به‌چاپ رسیده‌اند.