قضاعه
قُضاعَه
قبیله‌ای بزرگ از اعراب عدنانی یا حمیری قحطانی، منسوب به قضاعة بن معمد بن عدنان یا منسوب به قضاعة عمرو بن مالک. ضجاعمه و تنوخیان، ملوک شام و حیره در عصر جاهلیت، از این مردم بودند. این قبیله مرکب از طوایف و دسته‌های گوناگون بود، اما بزرگ‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از بنی‌کلب بن وبره، بنو عذرة بن زیدالات، بنو وبرة بن تغلب، سلیح و جز آن‌ها. ضیزن بن جیهله، سردار معروف عرب، که در جنگ با شاپور دوم کشته شد، از طایفۀ سلیح بود. قضاعیان از شحر به نجران و بعد از آن به حجاز و پس از آن به شام مهاجرت کردند. سرزمین این مردم در طرف عراق قرار داشت. بزرگان قضاعۀ شام، عمال روم بودند. غزوۀ ذات‌السلاسل در ۷ق، در حوالی شام برضد این مردم صورت گرفت. مثنی بن حارثه در خلافت ابوبکر، بعضی قضاعیان و بکریان و کلبیان را که در ناحیۀ انبار پراکنده بودند، مغلوب کرد و بسیاری را کشت.