یزید اموی دوم (۷۱ـ۱۰۵ق)
یَزیدِ اُمَوی دوم (۷۱ـ۱۰۵ق)
نهمین خلیفه (حک: ۱۰۱ـ۱۰۵ق) سلسلۀ امویان، شاخۀ مروانیان، پسر عبدالملک. پس از عمر بن عبدالعزیز به خلافت رسید. مردی خوش‌گذران، می‌خواره و زن‌باره بود که در دوران حکومت خود روش‌های نیک عمر بن عبدالعزیز را در اداره حکومت برهم زد و همۀ کارهای حکومتی را به دو مطربۀ خود به نام‌های سَلامَه و حَبابَه واگذاشت و تمامی عمّال و کارگزاران عمر را از کار برکنار کرد و دستِ عُمّالش را در رشوه‌خواری و آزار مردم باز گذاشت. به روزگار او نزاع قَیسی و یَمانی آغاز شد و یزید بن مُهلّب با کمک اَزْدیان برضد خلیفه شورید، اما پس از فتوحاتی چند در کوفه از لشکریان مسلمة بن عبدالملک (برادر خلیفه) شکست خورد و به‌قتل رسید. در دوران او فتوحات مختصری در قفقاز و اَرّان صورت گرفت. بعد از وی برادرش، هشام بن عبدالملک، به خلافت رسید.