سحاب اصفهانی، محمد بن هاتف ( ـ۱۲۲۲ق)
سحاب اصفهانی، محمّد بن هاتف ( ـ۱۲۲۲ق)
شاعر ایرانی. ستایشگر فتحعلی‌شاه قاجار بود. در علوم ادبی و فنون شاعری ماهر بود و از پزشکی و اخترشناسی آگاهی داشت. در میان‌سالگی حج گزارد و در بازگشت از سفر حج داروغۀ دفتر همایون شد. در قصیده، از شاعران قرن ۶ق و در غزل از شاعران قرن ۷ق، به‌ویژه سعدی، پیروی می‌کرد. چون درگذشت، به فرمان فتحعلی‌شاه پیکرش را به نجف بردند و در آن‌جا به خاک سپردند. از آثارش: دیوان شعر که در تهران به‌چاپ رسیده است؛ روضةالبکاء و سحاب‌البکاء، هر دو در مراثی شهدای کربلا؛ تذکرۀ رشحات سحاب که ناتمام ماند.