سرخ علمان
سُرخ‌عَلَمان
(یا: مُحَمَّره؛ سرخ‌پوشان؛ سرخ‌جامگان) لقب نخستین طرفداران خرم‌دینان، فرقه‌ای ایرانی از غلات، در عهد عباسیان. اینان، با جامه و عَلَم سرخ، پس از مرگ ابومسلم خراسانی، به خونخواهی او و بر ضد خلافت بنی‌عباس خروج کردند و مانند دیگر فِرَقِ غالی، قائل به تَناسخ، حلول و تشبیه بودند و در نقاط مختلف القاب گوناگون داشتند؛ مثلاً در اصفهان خُرَّمیه، در قزوین و ری مَزدَکیه و سَنْبادِیه، در آذربایجان ذقولیه، در مازنداران مازیاریه و در دیگر نواحی مُحَمَّره. در کتب ملل و نحل متقدم مازیاریه (پیروان و یاران مازیار) را از خرم‌دینان دانسته‌اند.