سمنو

سَمَنو
خوردنی شیرین ایرانی و از اجزای سفرۀ هفت‌سین، فراهم‌آمده از شیرۀ جوانۀ گندم و آرد. گندم پاک‌کردۀ سالم را دو روز در دیگ آب سرد می‌گذارند و هر روز آب آن را عوض می‌کنند. در روز سوم گندم را در آب‌کش می‌ریزند و روی آن را با پارچه‌ای می‌گیرند تا نور بر آن نیفتد. تا جوانه‌زدن گندم روزی دو ـ سه بار آن را زیر آب سرد می‌گیرند. گندم جوانه‌بسته آن است که نیشی سفیدسبز بر سر و ریشه‌ای دو تاره در بن دارد. جوانۀ گندم را چندین‌بار آب‌به‌آب می‌شویند و سپس می‌کوبند یا در چرخ گوشت چرخ می‌کنند. شیرۀ به‌دست آمده را در آب حل می‌کنند و مایه را پس از گذراندن از صافی‌ای با شبکه‌هایی بسیار ریز (ترجیحاً کیسۀ ململ) دوباره با آب مخلوط می‌کنند سپس مخلوط آن‌را روی آتش می‌گذارند و هم می‌زنند تا بدان حد که آب آن بخار شود. شیرینی سمنو از شیرۀ جوانۀ گندم است. از آن‌جا که پخت سمنو زحمت فراوان داشت، گروهی از زنان در تدارک شیرۀ جوانه و مقدمات دیگر آن و گروهی از مردان در هم‌‌زدن دیگ دست به دست می‌شدند (← سمنوپزان). سمنو از اجزای هفت‌سین و از مرسوم‌ترین نذرانه‌ها بوده است، به‌وجهی که حاجت‌مندان به شراکت، اقلامی، به‌ویژه بادام یا گردوی پوست‌ندریده، بدان می‌افزودند.