سنار
سِنّار
شهری بر کرانۀ غربی نیل آبی در حدود ۱۷۰ مایل بالاتر از محل تلاقی آن با نیل سفید، در کشور سودان. از ۱۵۰۰ تا ۱۸۲۱ پایتخت مرکزی سلطان‌نشین اسلامی فونج، شامل قسمت اعظم درۀ شمالی نیل سودان، بود. سلاطین اولیۀ فونج درباری متحرک بین ولایات داشتند تا هزینه‌های دربار بر یک ولایت تحمیل نشود. سنار از ۱۵۲۳ محل خزانۀ ثابت سلطان، و در ربع دوم قرن ۱۷ پایتخت دائمی شد. در ۱۷۰۰ سنار شهری بزرگ بود و مسجدی بزرگ، قصری سلطنتی، و میدانی عظیم، که هم محل تجمع مردم و بازارگاه و هم میدان مشق و رژۀ سربازان بود و فاشِر نامیده می‌شد، داشت. در جوار شهر دو گورستان یکی برای مسلمانان و دیگری برای غیر مسلمانان واقع بود. در قرن ۱۸، با نفوذ گستردۀ مسلمانان در منطقه، نهادهای ویژۀ سلطنت فونج سستی گرفت. در ۱۷۷۵، با انحلال خاندان سلطنتی، جنگ داخلی به سنار آسیب‌های بسیار زد. در ۱۸۰۴ قصر پادشاهی در شورش حاکم شهر غارت شد و پایتخت متروک ماند. قوای مصری ـ عثمانی در ۱۸۲۱ فونج را تسخیر کردند و با تسلیم‌شدن سنار، بساط سلطنت آن‌جا نیز برچیده شد.