شفیانی، منوچهر (چهارمحال و بختیاری ۱۳۱۹ـ تهران ۱۳۴۶ش)
شفیانی، منوچهر (چهارمحال و بختیاری ۱۳۱۹ـ تهران ۱۳۴۶ش)
داستان‌نویس ایرانی، از مشهورترین داستان‌نویسانِ اقلیم‌گرای دهۀ ۱۳۴۰ش. پس از پایان تحصیلات متوسطه، به‌عنوان سپاهی دانش به خدمت در روستاهای پرت‌افتاده‌ای پرداخت که غرقۀ خشونت‌ها و تعصب‌های دیرینه‌اند. مجموعۀ داستان‌هایش با نام قرعۀ آخر (۱۳۵۶) منتشر شده است. اغلب داستان‌هایش از گفت‌وگوی معلم روستا با ده‌نشینان مایه می‌گیرند و اعتقادات، آداب و رسوم و خصلت‌های ناپسند روستاییان را مورد نکوهش طنزآمیز قرار می‌دهند. مرگی نابه‌هنگام داشت.