محتمل الضدین
مُحتَمَلُالضِدَّیْن
اصطلاحی در بدیع. آوردن کلامی که دو مفهوم متضاد داشته باشد، چنانکه نتوان مفهوم اصلی و مورد نظر گوینده را بازشناخت: ای که به رخسار تو گُل گشته خار/در ره سودای تو فخر است عار که در مصراع اول میتوان « گل» یا «خار» را نهاد گرفت و در مصراع دوم «فخر» و «عار» را؛ که دو مفهوم متضاد مدح و ذم را دربردارند.