مغناطوتنگش
مِغْناطوتَنگِش (magnetostriction)
تغییر در ابعاد ماده‌ای فِرومِغناطیسی، مثل آهن یا نیکل، ناشی از تغییر در جهت و وسعت مِغناطِش آن. میله‌ای آهنی واقع در میدان مغناطیسیِ منطبق‌شده با امتداد طول، در میدان مغناطیسی ضعیف اندکی کشیده و در میدان مغناطیسی قوی قدری منقبض می‌شود. کشیدگی و فشردگی مکانیکی میلۀ آهنی مِغناطیده، به‌صورت معکوس در مغناطیس میله اُفت و خیز ایجاد می‌کند. از این پدیده در مبدل‌های مغناطوتنگِش نیکِلی، که ارتعاش‌‌های صوتی با بسامد بالا را تَراگُسیل و دریافت می‌کنند، استفاده می‌شود. میلۀ آهنی خمیده، در میدان مغناطیسی که در امتداد طول باشد، کمی صاف می‌شود و میلۀ صافی که جریان الکتریکی را از خود عبور می‌دهد، در میدان مغناطیسی کمی تاب برمی‌دارد.