مناهج الطالبین
مَناهِجُالطّالِبین
(یا: مَناهِجالطّالبین و مَسالِکُالصّادقین) نوشتۀ سیدمحمد بخاری، در اوائل قرن ۸ق، به فارسی، دایرةالمعارف گونهای از آراء و عقاید و حتی شماری از قوانین اجتماعیِ تصوف. این رساله از نظر سبک تألیف، شباهتهایی با عوارفالمعارف شهابالدین عمر سهروردی دارد و گویا تحت تأثیر آن باشد. مناهجالطالبین، از یک مقدمه، دَه باب و یک خاتمه تشکیل شده و هر باب خود به چندین فصل تقسیم میشود. شناخت صانع، لزوم ترک بدعت، آنچه بر مبتدیان لازم است و تقوی و آداب آن، از مهمترین مباحث این کتاب است. نثر کتاب، استوار و سخته است، و وجود ابیات بسیار در آن، به شیرینی و خوشخوانی آن افزوده است. این متن بهچاپ رسیده است.