ملکشاهی، حسن (بابل ۱۳۰۷ـ تهران ۱۳۸۷ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط DaneshGostar (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مَلِکشاهی، حسن (بابل ۱۳۰۷ـ تهران ۱۳۸۷ش)
استاد فلسفۀ ایرانی. تحصیلات خود را در مشهد و تهران و دروس خارج را در نجف اشرف گذراند و به دریافت درجۀ اجتهاد از آیة‌الله خویی و شاهرودی موفق شد. وی نزد اساتیدی چون ادیب نیشابوری، فروزانفر، فاضل تونی و مهدی الهی قمشه‌ای تلمذ کرد و ضمن تدریس در دانشکدۀ الهیات دانشگاه تهران در ۱۳۳۹ دانشنامۀ دکتری در رشتۀ فلسفه و الهیات را دریافت کرد. ملکشاهی استاد مدعو دانشگاه پرینستون امریکا بود، از آثار اوست: حرکت و استیفای اقسام آن؛ تهذیب‌المنطق؛ اثولوجیا؛ السیاسةالمدنیه؛ الهیات شفا؛ فصول منتزعه، اثر فارابی (ترجمه و شرح)؛ اشارات و تنبیهات (ترجمه و شرح)؛ تاریخ تمدن اسلامی.