نسک

نَسْک

(در زبان اوستایی naska و در زبان پهلوی nask به‌معنای «کتاب، بخش، سینه»)، اوستای مکتوب زمان ساسانی دارای ۲۱ نسک بوده که از آن میان تنها وندیداد (نسک پنجم) به‌صورت کامل در دست است. در اوستا هرجا واژۀ نسک به‌کار رفته، از آن اجزاء اوستا اراده شده، ولی در یَسْنْ‌ها به‌معنای خود اوستا و دورۀ کامل آن استعمال شده است. اسامی برخی از نسک‌های اوستایی که ترجمۀ فارسی میانۀ بخش‌هایی از آن‌ها در دست است: دام‌دادنسک، سْپَنْنسک، چهرداد نسک، بَغْ‌نسک، سودْگر یا سوتْکَرنسک، وَرْشْت مانْسرَنسک، وِشتاسْپ ساسْتْ.