نوربخش، جواد (کرمان ۱۳۰۵ ـ آکسفورد ۱۳۸۷ش)
نوربخش، جواد (کرمان ۱۳۰۵ ـ آکسفورد ۱۳۸۷ش)
(نام اصلی: جواد باغبانی کرمانی) پیشوای طریقت مونس علیشاهی، از شاخه‌های طریقت نعمت‌اللهی صفی علیشاهی. تحصیلات مقدماتی را در کرمان گذراند و دکترایش را از دانشکدۀ پزشکی دریافت کرد. دورۀ تخصصی پزشکی را در پاریس به‌پایان رسانید. مدتی در دانشکده پزشکی تهران تدریس کرد. نوربخش با نوادۀ مونس علیشاه ازدواج کرد. پس از فوت حاج میرزا عبدالحسین ذوالریاستین معروف به مونس علیشاه (۱۲۵۰ـ۱۳۳۲ش)، ۲۱ نفر ادعای جانشینی و قطبیت کردند و این در حالی بود که او به کسی حکم جانشینی نداده بود. او که در همان زمان معاونت بهداری بم را به‌عهده داشت (۱۳۳۱)، مصمم‌تر از همه ادعای قطبیت کرد. نوربخش ملکیت خانقاه را از ورثۀ مونس علیشاه خریداری کرد و در آن‌جا به ادارۀ امور خانقاه پرداخت. او بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به لندن رفت و در آن‌جا مقیم شد. در ۱۹۸۴، برای اداره خانقاه‌ها، سازمان خیریه‌ای تأسیس نمود. او به تأسیس ۱۲۰ خانقاه در ایران، ۹ خانقاه در امریکا و تعدادی در اروپا و افریقا پرداخته است. فرقۀ او با توجه به شهرت وی به نوربخش، نوربخشیه نیز نامیده می شود، ولی این نوربخشیه نباید با طریقت نوربخشیه که سید محمد نوربخش، از مشایخ قرن ۹ مؤسس آن بود، اشتباه شود (← نوربخشیه). از دیگر فعالیت‌های نوربخش می‌توان به انتشار مجله‌ای با نام صوفی در لندن به دو زبان فارسی و انگلیسی به سردبیری فرزندش علیرضا نوربخش اشاره کرد . از آثار اوست: فقر و فقیر؛ پیران طریقت؛ زندگی و آثار شاه نعمت‌الله ولی؛ پیران خراسان؛ فرهنگ نوربخش (در ۸ مجلد)؛ آداب خانقاه و مراقبه. نوربخش دیوان شعری مشتمل بر قصیده، غزل، مثنوی و رباعی نیز دارد.