کارایوکه
کارائوکه (karaoke)
(در ژاپنی به‌معنای «ارکستر خالی») آوازخواندنِ غیرحرفه‌ای در فضاهای عمومی روی نوارهای موسیقیِ از پیش ضبط‌شده. کارائوکه در ژاپن پدیدآمد و در دهۀ ۱۹۸۰ به دیگر نقاط جهان گسترش یافت. دستگاه‌های کارائوکه جعبه‌های موسیقی‌ای‌اند که موسیقیِ آوازهای عامیانۀ بسیار مشهور در آن‌ها ضبط شده است، و میکروفونی به آن‌ها متصل است و نیز اشعارِ آوازِ همراه و گرافیکِ ویدئویی دارند که بر روی پرده نمایش داده می‌شود. در ژاپن صنعتِ ساختِ کارائوکه بیش از ۱.۱میلیارد پوند نصیب خود ساخت. ماشین‌های کارائوکۀ امروزی قادرند بیش از ۴هزار آواز را همراه با اشعارشان در حافظۀ خود نگهداری کنند.