ایذه، شهر

ایذه، شهر
کشور	ایران
استان	خوزستان
شهرستان	ایذه
جمعیت	۱۰۴,۳۶۴ نفر(۱۳۸۵ش)
موقعیت	۴۵۸کیلومتری جنوب غربی تهران و ۱۲۶کیلومتری شمال شرقی اهواز، سر راه اهواز به شهرکرد و اصفهان
نوع اقلیم	معتدل مایل به گرم و نیمه‌خشک
ارتفاع از سطح دریا	۸۳۵ متر

ایذِه، شهر

شيرهاي سنگي سنبل مردان بزرگ و شجاع، روستاي سوسن

(یا: ایذج) واقع در استان خوزستان و مرکز اداری شهرستان ایذه با ارتفاع ۸۳۵ متر، در ۴۵۸کیلومتری جنوب غربی تهران و ۱۲۶کیلومتری شمال شرقی اهواز، سر راه اهواز به شهرکرد و اصفهان، قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل مایل به گرم و نیمه‌خشک و جمعیت آن ۱۰۴,۳۶۴ نفر است (۱۳۸۵). از مراکز تمدن باستانی است و قدرت آن به روزگار ساسانیان می‌رسد. بعد از اسلام، ایذج یا ایذه خوانده می‌شد و در دورۀ حکومت مغولان به مال امیر یا مالمیر موسوم بود. اوج رونق آن در زمانی بود که اتابکان لر بزرگ به قدرت رسیدند و این شهر پایتخت آنان شد. پس از‌ آن، از رونق افتاد و رو به ویرانی نهاد که خرابه‌های آن در کنار شهر ایذۀ کنونی مشهود است. پل سنگی ایذج، که مورّخان آن را به عظیم توصیف کرده‌اند، نقوش برجسته و کتیبه‌های متعدد، غار سلطان یا غار سلیمان، قلۀ کژدم، و گورستان عهد اشکانی از مکان‌های تاریخی و دیدنی ایذه است.