خودآفرینی
خودآفرینی (autogenics)
در پزشکی جایگزین[۱]، روش ابداعی یوهان شولتس[۲]، پزشک آلمانی، برای تسهیل کنترل ذهنی بر اعمال زیست‌شناختی و فیزیولوژیک بدن. (۱۹۰۰) این اعمال عموماً غیرارادی‌اند. خودآفرینی پیش‌زمینۀ پس‌خوراند زیستی[۳] محسوب می‌شود و در ایجاد آرامش (آرامیدگی)[۴]، کمک به فرآیند بهبود، و رفع اختلالات روان‌تنی[۵] مؤثر است.