سنبلک
سُنبُلَک (spikelet)
یکی از واحدهای گل‌آذین[۱] گیاهان تیرۀ غلات. متشکّل از محوری نازک است که روی آن یک یا چند گل قرار دارد. هر گل یا گلچه[۲] یک جفت برگۀ فلس‌مانند، با نام گلوم (پوشه)[۳]، دارد و با پوششی غشایی با نام لما[۴]، و نیز پالِئایی (داسه، پوشینک)[۵] نازک و باریک محصور می‌شود. پالئا گاهی به زائدۀ بلند و نازکی با نام ریشک[۶] یا داسه[۷] ختم می‌شود.