دارودسته چهارنفره
دارودستۀ چهارنفره (Gang of Four)
در تاریخ چین، اعضای اصلی جناح افراطی که در انقلاب فرهنگی نقش اساسی داشتند و پس از مرگ مائو تسه‌تونگ[۱] در ۱۹۷۶ سعی کردند تا قدرت را به دست گیرند. اعضای آن عبارت بودند از جیانگ‌چینگ[۲]، بیوۀ مائو، و سه سیاستمدار جوان اهل شانگهای: جانگ چونچیائو[۳]، وانگ هونگ‌ون[۴]، و یائو وِن‌یوآن[۵]. کودتای آنان شکست خورد و دارودستۀ چهارنفره دستگیر شدند و در دادگاهی علنی محاکمه و به اتهام خیانت محکوم شدند (۱۹۸۰).