دهانه اژدر
دهانه‌اَژدَر (gargoyle)
در معماری، لولۀ آبدانِ[۱] سربی یا سنگیِ پیشکرده از ناودان[۲] بام ساختمان، برای هدایت آب باران و دورکردن آن از سطح دیوار. این اصطلاح معمولاً به فُرم‌هایی تزیینی در معماری گوتیک[۳] نیز اطلاق می‌شود؛ در این سبک، دهانه‌اژدر به‌شکل جانوران خیالی، فرشتگان، یا سر انسان در سنگ حکاکی می‌شد. در کلیساها و کلیساهای جامع، اغلب دهانه‌اژدر یافت می‌شود. دهانه‌اژدرهای کلیسای جامع نوتردام[۴] در پاریس، از معروف‌ترین نمونه‌هاست.