فوکاس ( ـ۶۱۰م)

فوکاس ( ـ۶۱۰م)(Phocas)

امپراتور بیزانس (حک: ۶۰۲ـ۶۱۰م). پس از شورش ارتش علیه امپراتور موریس در ۶۰۲م، در مقام سخنگو به قسطنطنیه اعزام شد. سپس، با بهره‌گیری از شورش‌هایی که در پایتخت امپراتوری بیزانس پدید آمده بود، خود را امپراتور خواند و امپراتور موریس و پسرش را اعدام کرد. او با به‌رسمیّت‌شناختن صلاحیّت و اختیارات پاپ گرگوریوس اول در زمینۀ مسائل مذهبی، ارتباط نزدیکی با رم برقرار کرد. پس از آن ناچار شد با سپاهیان خسروپرویز که به خونخواهی متحدش موریس به روم شرقی حمله کرده و تا بُسفر پیش رفته بود (۶۰۸م)، مقابله کند. فوکاس به‌سبب کشتار پیروان یکی از فرقه‌های مسیحی و یهودیان، مخالفت ساکنان مناطق شرقی امپراتوری را برانگیخته بود و آشوب در این مناطق و وحشت از نیروهای ایران سبب شد تا او از فرمانروای کارتاژ تقاضای کمک کند. فرمانروای کارتاژ نیز پسر خود هراکلیوس را در ۶۱۰م به قسطنطنیّه اعزام کرد. هِراکلیوس در همین سال با اعدام فُوکاس خود را امپراتور بیزانس اعلام کرد.

 

 

---