گلیا
گِلیا (glia)
(یا: نوروگلیا[۱]) بافت همبند[۲] دستگاه عصبی مرکزی[۳]. متشکل از یاخته‌هایی است که نورون[۴]ها (یاخته‌های عصبی) را با فعالیت‌های حمایتی و تغذیه‌ای مراقبت می‌کند. تعداد یاخته‌های گلیا بیشتر از تعداد نورون‌هاست. سه نوع یاخته گلیا یافت شده است: آستروسیت[۵]، اولیگودندروسیت[۶]، و میکروگلیا[۷]. آستروسیت بزرگ‌ترین نوع یاخته‌های گلیا است و با برداشتن مقادیر اضافی مولکول‌های ناقل عصبی از اطراف نورونها مانع از تحریک بیش از حد آن‌ها می‌شود. اولیگودندروسیت غلاف میلین را در اطراف آکسون[۸] نورونها ایجاد می‌کند. میکروگلیا کوچک‌ترین نوع گلیا است و با کشتن میکروب‌ها و برداشتن یاخته‌های مرده در فعالیت‌های ایمنی دستگاه عصبی دخیل است.