گنت، شهر
گِنْت، شهر (Ghent)
(به فلاندری خِنت[۱]؛ به فرانسوی گان[۲]) شهر بندر و مرکز استان فلاندر شرقی[۳]، در شمال غربی بلژیک، واقع در محل تلاقی رودهای لیس[۴] و اسکلت (اسخلده)[۵]، به فاصلۀ ۵۵کیلومتری شمال غربی بروکسل. ۲۲۶,۹۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). دارای صنایع نساجی، تولید مواد شیمیایی، الکترونیک، متالورژی، و خودروسازی است. کلیسای جامع سن باوون[۶] (قرون ۱۲ـ۱۴م) دارای نقاشی‌هایی از وان آیک[۷] و روبنس[۸] است. شهر مزبور با نهرهای فراوان و چندین آبراه[۹] به ۲۶ جزیره تقسیم شده که با ۶۴ پل به یکدیگر متصل شده‌اند. احداث جاده‌ها و خیابان‌های جدید، بافت قرون وسطایی شهر را از‌بین برده است، اما هنوز هم بناهای قدیمی بسیاری حفظ شده‌اند. گنت سراسقف‌نشین است و دانشگاه آن در ۱۸۱۶ تأسیس شد. این شهر مرکز صنعتی و مهم‌ترین تولیدکنندۀ پارچۀ بلژیک به‌شمار می‌رود. تولید ماشین‌آلات و مواد شیمیایی نیز از صنایع آن است. کارخانۀ بزرگ آهن و فولاد آن بین گنت و هلند قرار دارد. سایر صنایع عبارت‌اند از کاغذسازی، تولید خودرو، تجهیزات اپتیکی، وسایل برقی، و الکترونیک. گل نیز برای صادرات تولید می‌کند. در تاریخ، برای نخستین‌بار، در قرن ۷ م از گنت یاد شده است و در قرون وسطا شهر اصلی فلاندر بود. بین گنت و بورگونی[۱۰] جنگ‌های خونین درگرفت و دوک بورگونی بارها برضد شارل پنجم[۱۱] و فیلیپ دوم[۱۲]، پادشاهان اسپانیا، شورش کرد و فرانسویان چندین‌بار او را اسیر کردند. برطبق پیمان صلح پاریس (۱۸۱۴) گنت به پادشاهی متحد هلند منضم، و پس از تأسیس بلژیک به این کشور واگذار شد.