کف پای صاف
کَفِ پای صاف (flat foot)
حالتی شایع که در آن، هر دو قوس پا، مخصوصاً قوس طولی، غیرطبیعی‌اند. این حالت پای ضعیف[۱] یا قوس افتاده[۲] نیز نامیده می‌شود. پاهایی که صاف به‌نظر می‌رسند، همیشه غیرطبیعی نیستند. حدود ۹۷ درصد از کودکانِ کمتر از یک‌ونیم‌ساله پاهای صاف دارند، ولی در ۱۰سالگی این رقم به ۴ درصد می‌رسد. بعضی از افریقایی‌ها و بومی‌های استرالیا پس از بلوغ هم پای صاف دارند. اکثر افرادی که پس از بلوغ کف پای صاف دارند، بدون ناراحتی راه می‌روند. این حالت برای ورزشکاران محدودیت محسوب نمی‌شود. در این وضعیت، در پا هیچ نشانۀ غیرطبیعی یافت نمی‌شود، تحرک پاها طبیعی است، و علامتی دال بر ناهنجاری اعصاب، ماهیچه‌ها یا استخوان‌ها مشاهده نمی‌شود. این امر نیاز به درمان ندارد و ایجاد تغییر در کفش، شکل پا را تغییر نمی‌دهد.
درمان. درمان این حالت فقط زمانی لازم است که صافی کف پا باعث بروز علایمی شود یا با ناهنجاری عصب، ماهیچه، و یا استخوان همراه باشد. اگر این حالت ناشی از ناهنجاری استخوان باشد، استفاده از آتل اندام تحتانی[۳] یا آتل‌بندی موقت[۴] مفید است. در موارد مقاوم، عمل جراحی لازم است، ولی معمولاً برای رفع درد، لازم است پا بی‌تحرک شود.