ایبو

ایبو (Ibo)

(یا: ایگبو) از اقوام افریقای غربی، ساکن در منطقۀ جنوب‌شرقی نیجریه، با جمعیتی نزدیک به ۱۸میلیون تن. ایبوها عمدتاً از راه کشاورزی امرار معاش می‌کنند، اما به تجارت و صدور روغن خرما و هسته‌های آن و ساختن ظروف سفالین، حکاکی بر چوب و موسیقی نیز می‌پردازند. ایبوها به پنج گروه اصلی تقسیم می‌شوند و زبان‌هایشان به شاخۀ کوآ از خانوادۀ زبان‌های نیجری ـ کنگویی تعلّق دارند. ایبوها از دیرباز فاقد اقتدار مرکزیت‌یافته بودند و روستاهایشان واحدهای سیاسی مستقلی را تشکیل می‌دادند که با شوراهای سالمندان در گردهم‌آیی‌های تصمیم‌گیری اداره می‌شدند. دین آن‌ها بر پایۀ باور به خداوند آفریننده، الهۀ زمین، نیاکان و سایر ارواح قدرتمند استوار بود. بسیاری از آن‌ها امروز مسیحی شده‌اند. در ۱۹۶۷، دولت شرق مرکزی ایبو از فدراسیون نیجریه جدا شد و استقلالش را به‌‌عنوان دولت بیافرا اعلام کرد. در ۱۹۷۰، پس از سه سال جنگ داخلی، نیروهای ایبو تسلیم شدند. حفاری‌های صورت‌گرفته در منطقۀ ایگبو ـ اوکوو نشان می‌دهند که یک فرهنگ هنری شکوفا در فاصلۀ قرون ۹ و ۱۰م در این محل وجود داشته است.

 

---