لاج، اولیور (۱۸۵۱ـ۱۹۴۰)
لاج، اولیْوِر (۱۸۵۱ـ۱۹۴۰)(Lodge, Oliver)
| اولیور لاج Oliver Lodge | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۵۱م |
| درگذشت | ۱۹۴۰م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در دانشگاه لندن |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیک دان |
| لقب | سر |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
| جوایز و افتخارات | دریافت لقب سر (۱۹۰۲) |
فیزیک‌دان انگلیسی. در ۱۸۹۴، دستگاهی برای ارتباطات بی‌سیم ساخت. این امر بر تحولات بعدی و ساخت گیرنده‌های رادیویی بسیار اثر گذاشت. آزمایش‌هایی انجام داد که نشان می‌دادند اثیر (اتر) وجود ندارد. این کشف برای نظریۀ نسبیت[۱] اهمیتی اساسی داشت. بعد از کشته‌شدن پسرش در ۱۹۱۵، به پژوهش در زمینۀ فیزیک روی‌آورد. در ۱۹۰۲، لقب سِر گرفت. در استفوردشر[۲] زاده شد و در دانشگاه لندن درس‌خواند. در ۱۸۸۱، بعد از تأسیس دانشگاه لیورپول استاد فیزیک آن‌جا شد. در ۱۹۰۰، به دانشگاه بیرمنگام[۳] رفت و اولین رئیس دانشگاه آن‌جا شد. لاج گیرندۀ[۴] خاصی اختراع کرد که ظرفی محتوی دانه‌های فلزی انباشته‌شده بود، به‌طوری‌که مقاومت الکتریکی آن با عبور تابش الکترومغناطیسی[۵] دچار تغییر می‌شد. این گیرنده برای آشکارسازی امواج الکترومغناطیسی طراحی شده‌بود، ولی در آغاز کار ارتباطات رادیویی، که لاج هم بسیار به آن علاقه داشت، از آن به‌منزلۀ آشکارساز امواج رادیویی استفاده شد. آزمایش‌های مایکلسون ـ مورلی[۶] در ۱۸۸۱ و ۱۸۸۷ نتوانستند اثیر را، که بنابه فرض محیطی برای انتشار امواج نور بود، آشکارسازی کنند. نتیجۀ منفی این آزمایشات را می‌شد با این فرض توضیح داد که اثیر همراه با زمین در حرکت است، اما لاج با آزمایشی هوشمندانه که در آن پرتوهای نور بین دو قرص چرخان در حرکت بودند، این فرض و استدلال را باطل کرد. با این‌حال، شخصاً فرضیه‌سازی دربارۀ وجود اثیر را پی‌گیری کرد و نتایج آزمایش خود را که به درستی صورت گرفته بود ناپذیرفتنی دانست.