لژاندر، آدریان ـ ماری (۱۷۵۲ـ۱۸۳۳)
لُژانْدْر، آدْریان ـ ماری (۱۷۵۲ـ۱۸۳۳)(Legendre, Adrien-Marie)
ریاضی‌دان فرانسوی. تحقیقات او به‌ویژه معطوف به نظریۀ اعداد[۱]، مکانیک سماوی[۲]، و توابع بیضوی[۳] بود. در پاریس زاده شد و در کولژ مازارَن[۴] درس خواند. طی انقلاب فرانسه[۵]، علاوه‌بر استادی در انستیتو مارا[۶]، سرپرستی اداره‌ای دولتی را برعهده گرفت که برای استانداردسازی اوزان و مقادیر در ۱۷۴۹ تشکیل شده بود. از ۱۸۱۳، رئیس ادارۀ طول جغرافیایی[۷] شد. از ۱۷۸۳ تا ۱۷۸۴، آنچه را که امروز به چندجمله‌ای‌های لژاندر[۸] معروف است، واردِ مبحث مکانیک سماوی کرد. این چندجمله‌ای‌ها جواب‌های یک معادلۀ دیفرانسیل مرتبۀ دوم[۹]اند. مهم‌ترین دستاورد او در نظریۀ اعداد قانون تقابل[۱۰] مانده‌های درجۀ دوم[۱۱] است که بعداً کارل فریدریش گاوس[۱۲]، ریاضی‌دان آلمانی، آن را دقیق‌تر اثبات کرد. دیگر دستاورد او قانون توزیع اعداد اول[۱۳] است که در ۱۷۹۸ آن را عرضه کرد. لژاندر در کتاب درسی خود، مبانی هندسه[۱۴] (۱۷۹۴)، یگانه اثبات موجود از گنگ‌بودن[۱۵] عدد π را آورد. کتابی درسی نیز دربارۀ توابع بیضوی و جداولی از آن‌ها منتشر کرد (۱۸۲۵ـ۱۸۲۶).
- ↑ number theory
- ↑ celestial mechanics
- ↑ elliptic functions
- ↑ Collège Mazarin
- ↑ French Revolution
- ↑ Institut de Marat
- ↑ Bureau de Longitudes
- ↑ Legendre polynomials
- ↑ second-order differential equation
- ↑ law of reciprocity
- ↑ quadratic residues
- ↑ Karl Friedrich Gauss
- ↑ law of the distribution of prime numbers
- ↑ Éléments de géométrie
- ↑ irrationality