مسجد جامع (شیراز)
| مسجد جامع (شیراز) | |
|---|---|
| نام فارسی | مسجد جامع (شیراز) |
| کشور | ایران |
| استان | فارس |
| موقعیت | شیراز |
| کاربری | مسجد |
مسجد جامع (شیراز)
براساس کتاب شیرازنامه، بانی اولیۀ این مسجد عمرولیث صفاری، (۲۸۱ق)، بوده است. در دوره‌های بعد، اَبِش‌خاتون، آخرین حکمران اتابکان فارس، و سلطان ابراهیم‌میرزا، فرزند شاهرخ تیموری، و امام قلی‌خان، والی فارس در زمان شاه‌عباس اول صفوی، بنا را مرمت و تجدید بنا کردند. باتوجه به توصیف ابن بلخی، صحن مسجد وسیع‌تر از امروز بوده است. به‌عقیدۀ دونالد ویلبر[۱]، مسجد از جهات شرق و غرب وسعت بیشتری داشته، و بناهای دیگری، شامل مدرسه، کاروان‌سرا، قرائت‌خانه و مریض‌خانه بدان پیوسته بوده است. شبستان‌های مسجد که با ستون‌های سنگی احداث شده بودند، براثر زلزله ویران شدند و بعدها با ستون آجری بازسازی گردیدند. در ۱۳۱۴ش، عمارت بیت‌المُصحَف در صحن مسجد مرمت و بازسازی شد. کتیبۀ معرّق سنگ و کاشی در پیشانی این عمارت، تاریخ ۷۵۲ق دارد. در ۱۳۲۱ش، مسجد را مرمت کردند. لوحه‌ای به‌شکل محراب، متعلق به قرون ۵ یا ۶ق، از این مسجد به مسجد وکیل، و محرابی سنگی مربوط به قرن ۸ق از این مسجد به موزۀ شیراز منتقل شده است.
- ↑ Donald Wilber