لوکزامبورگ، فرانسوا (۱۶۲۸ـ۱۶۹۵)
لوکْزامبورگ، فِرانسُوا (۱۶۲۸ـ۱۶۹۵)(Luxembourg, Francois)
دوکِ لوکزامبورگ، سردار فرانسوی. به مقام مارشالی فرانسه رسید و سهبار ویلیامِ اورانژ[۱] را شکست داد. از بستگان کُندۀ بزرگ[۲] بود و در جنگهای فروند[۳]، جانب کُنده را گرفت. پس از بازگشت به فرانسه (۱۶۵۹)، لوئی چهاردهم او را عفو کرد. لوکزامبورگ در پاریس زاده شد. به جرگۀ نجبا پیوست (۱۶۶۱). در هلند جنگید (۱۶۶۷) و ویلیامِ اورانژ را در وُردن[۴] شکست داد (۱۶۷۲). عقبنشینی او از اوترخت[۵] (۱۶۷۳) عملیاتی استادانه بود؛ ماندن در آنجا میتوانست سبب شکست سخت او شود. در ۱۶۹۰ نیروهای متحد را در فلوروس[۶] شکست داد. قوای دشمن قدیمیاش ویلیامِ اورانژ، که در آن زمان ویلیام سوم[۷] شاه انگلستان شده بود، را در استینکرک[۸] (۱۶۹۲) و نیرویندن[۹] (۱۶۹۳) درهم شکست.