مونتیسلی، آدولف (۱۸۲۴ـ۱۸۸۶)
مونْتیسِلّی، آدولف (۱۸۲۴ـ۱۸۸۶)(Monticelli, Adolphe)
نقاش رمانتیک[۱] فرانسوی. منظره، چهره و طبیعت بی‌جان می‌ساخت. در سبک او، که بسیار از دُلاکروا[۲] تأثیر گرفته، قلمزنی پراحساس و رنگ‌های تُند بارز است. ازجمله آثار اوست: گردش شامگاهی در باغ[۳] (۱۸۸۳، لوور[۴]). کار او تأثیر بسزایی در ون‌گوگ[۵] داشت. هنر مونتیسلی آمیزۀ شگفتی است از موضوعات رمانتیک ضیافت تشریفاتی[۶] و صحنه‌های خیالی از زندگی درباری قرون وسطا[۷]یی در پرووانس[۸]، با رنگ‌های ضخیم، پرمایه و تابناک. او نقاشی را در زادگاهش مارسی[۹] فراگرفت. در پاریس در دهۀ ۱۸۴۰ مفتون آثار ژان آنتوان واتو[۱۰] نقاش روکوکو[۱۱] و نقاشان ونیزی شد و آثار آنان را مورد مطالعه قرار داد. به‌کمک دیاز دولاپنیا[۱۲] با کار در کارگاه دُلاکروا به‌سرعت ترقی کرد و با تحسین هنرمندان دیگر و حامیان هنری روبه‌رو شد.