ماده مرکب
مادّۀ مرکّب (composite)
(یا: کمپوزیت) در صنعت، ماده‌ای حاصل از ترکیب چند ماده با خواص مکمل، برای کاربردهای مهندسی. در ساختار بیشتر مواد مرکب ماده‌ای منفصل، مانند الیاف، به‌کار می‌رود که در بافتی پیوسته پخش شده است. مثلاً رشته‌های آزبست[۱] (پنبۀ نسوز)، تارهای شیشه، فولاد کربنی[۲] یا «تاره[۳]»ها، یعنی بلورهای رشدیافتۀ خاصی به طول چند میلی‌متر از موادی مانند کاربید سیلیسیم[۴] را در بافت‌هایی مانند پلاستیک، بتون یا فولاد پخش می‌کنند.