هکل، ارنست (۱۸۳۴ـ۱۹۱۹)
هِکِل، اِرْنسْت (۱۸۳۴ـ۱۹۱۹)(Haeckel, Ernst)
جامعه‌شناس و فیلسوف آلمانی. نظریۀ تبارنمایی (تکرار تکاملی)[۱]۱ او به‌شکل تکرار هستی‌زایی در تبارزایی[۲] بیان می‌شود. این نظریه مردود شناخته شد، ولی پژوهش‌های رویان‌شناسی را برانگیخت. هکل در پوتسدام[۳] پروس[۴] زاده شده و در وورتسبورگ[۵] برلین درس خواند. از ۱۸۶۵ تا ۱۹۰۹، در ینا[۶] استاد بود. در ۱۸۶۶، چارلز داروین[۷] را ملاقات کرد و در همان سال، طرح‌های درخت‌مانندی برای نمایش تاریخچۀ تکامل عرضه کرد که هنوز هم به‌کار می‌روند. هکل سعی کرد نظریۀ تکاملی داروین را در فلسفه و دین نیز به‌کار برد. او جاودانگی روح، آزادی اراده، و وجود خدا را انکار کرد. امروزه ثابت شده است که دیدگاهش، مبنی بر این‌که حیات از عوامل شیمیایی و فیزیکی محیط، نور خورشید، اکسیژن، آب، و متان منشأ گرفته است، ممکن است صحیح باشد. هکل واژۀ بوم‌شناسی[۸] را وضع، و آثار علمی عمومی پرفروشی، مانند رازهای کیهان[۹] (۱۸۹۹)، را منتشر کرد.