هارولد اول
هارولْد اول (۱۰۱۶ـ۱۰۴۰م)(Harold I)
پادشاه انگلستان از ۱۰۳۵م. پسر نامشروع کانوت[۱]، مشهور به هیرفوت[۲]، بود و پس از مرگ پدرش، مدعی تاج‌وتخت شد. هاردیکنوت[۳]، برادر ناتنی هارولد و ولیعهد قانونی، چون در دانمارک به‌سر می‌برد، قادر نبود به تخت سلطنت بنشیند. هارولد در ۱۰۳۷م به پادشاهی برگزیده شد، اما پس از سه سال درگذشت؛ یعنی در زمانی که هاردیکنوت خود را برای حمله به انگلستان آماده می‌کرد.