اسکوبار ای مندوسا، آنتونیو (۱۵۸۹ـ۱۶۶۹)
اِسکوبار ای‌مندوسا، آنتونیو (۱۵۸۹ـ۱۶۶۹)(Escobar y Mendoza, Antonio)
متکلم اسپانیایی، زادۀ والادولید اسپانیا. در ۱۶۰۴ به «انجمن عیسی مسیح[۱]» پیوست و اندکی نگذشت که از برجسته‌ترین مُبلّغان مکتب و روش‌های یسوعیان[۲] در الهیات اخلاقی[۳] شد. در نوشته‌های او که به ۴۰ جلد در قطع رحلی بالغ می‌شود، این نظریه مطرح می‌شود که درستی اخلاقی عمل انسان را نیت اخلاقی[۴] عمل‌کننده تعیین می‌کند نه ارزشی اخلاقی[۵] که در ذات عمل نهفته باشد. بسیاری این نظر را موجب لاقیدی اخلاقی دانستند و او سخت مورد استهزای مولیر[۶]، بوالو[۷]، و خاصه پاسکال[۸] قرارگرفت.