رایکوف، ازدراوا ( ـ۲۰۰۷)
رایکوف، زدراکو (1927ـ2006م) (Raikov, Zdravko)
مربی تیم ملی فوتبال ایران. در ۱۳۴۷ مربی تیم‌های ملی بزرگسالان و جوانان ایران شد و دو سال این تیم‌ها را رهبری کرد. هدایت تیم ملی بزرگسالان را در جام بین‌المللی دوستی تهران (۱۳۴۷) و سومین دورۀ جام عمران منطقه‌ای در آنکارا (۱۳۴۸) و سفر دوستانه به شوروی (۱۳۴۸) به‌عهده داشت و تیم ملی جوانان را در جام جوانان آسیا (۱۹۶۹ و ۱۹۷۰) هدایت کرد. سپس شش سال سرمربی تیم تاج شد (۱۳۴۹ـ۱۳۵۵). دو سال نیز سرمربی تیم سپاهان اصفهان بود (۱۳۵۵ـ۱۳۵۷). او با نوآوری و ابتکار شیوه‌هایی نوین را به بازیکنان ایرانی آموخت و به جوان‌گرایی توجه بسیار کرد. بازیکنانی چون ناصر حجازی و غلامحسین مظلومی از کشف‌های او هستند. وی از بازیکنان معروف باشگاه «وجوودینا» و تیم ملی یوگسلاوی بود. در ۲۷سالگی به سوئیس رفت و در آن‌جا سال‌ها به‌عنوان بازیکن و مربی اقامت داشت. بعد از بازگشت از تهران به کشورش مربی تیم سابق خود شد و با این تیم در جام باشگاه‌های اروپا درخشید.