افرا
اَفرا (Acer)
گروهی شامل بیش از ۱۱۵ گونۀ[۱] خویشاوند درختی و درختچه[۲]ای، از جنس افرا (Acer)، تیرۀ افرائیان[۳]. نام جنس این گیاهان از واژه‌ای لاتینی به‌معنای تیز مشتق شده است و علت آن تیز بودن نوک برگ‌های این گیاه است. این گروه دارای برگ‌های متقابل ساده و غالباً پنجه‌ای، و دارای گل‌های منظم نر یا نرماده‌اند. گل‌آذین خوشه‌ای، و میوه ساماری و دارای بال بلندی است. در نواحی معتدل نیمکرۀ شمالی می‌رویند و بسیاری از آن‌ها گیاهان باغچه‌ای متداول‌اند. از این جنس مجموعاً در ایران دَه گونه یافت می‌شود که در جنگل‌های شمال، تا ارتفاع ۲هزار متری، و نیز در جنگل‌های غرب و جنوب ایران می‌رویند و نام‌های محلی متفاوتی دارند. کرکو یا کرب (افرای قندی)[۴] (Acer Campestre) و افرای شبه‌چنار[۵] (Acer pseudo-platanus) از معروف‌ترین گونه‌های این جنس‌اند. برخی از گونه‌های افرا، نظیر افرای ابلق[۶] (Acer negundo)، بومی شمال امریکایند. چوب درختان افرا مصارف صنعتی دارد و علاوه‌بر استفاده‌های گوناگون در صنایع، مبل‌سازی، و روکار، از چوب آن در مصارف روستایی برای تهیۀ لت جهت پوشش خانه‌ها و تیروتخته‌های کندوج (انبار برنج) استفاده می‌کنند؛ برگ این گیاه عموماً به مصرف تعلیف گاو می‌رسد.