فناوری، آموزش
فَناوری، آموزش (technology education)
نوعی آموزش، برای کاربرد عملی علم در صنعت و تجارت. انقلاب صنعتی[۱] در انگلستان تقریباً نیم قرن زودتر از بقیۀ کشورهای اروپا روی داد و ثروت و رفاه حاصل از آن انگیزه‌ا‌ی برای کشورهای دیگر شد تا آموزش فناوری را در کشور خود گسترش دهند. نخستین دانشگاه فناوری، با نام اِکول پلی‌تکنیک[۲]، را فرانسه، در ۱۷۹۴ تأسیس کرد و آلمان تکنیشه هوخ‌شول (دانشکدۀ فنی)[۳] را در ۱۷۷۹ بنا نهاد. انگلستان نخستین انستیتوهای مکانیک برای آموزش در رشتۀ فناوری را در ۱۸۴۲ تأسیس کرد که مهم‌ترین آن‌ها انستیتوی علوم و تکنولوژی دانشگاه منچستر[۴] (یو‌اِم‌آی‌اِس‌تی) بود. این انستیتو با کالج سلطنتی علوم و فناوری[۵]، که در ۱۹۰۷ تأسیس شد، هنوز کانون پژوهش در زمینۀ فناوری در انگلستان است. این دو مؤسسه در ۱۹۹۲ به دانشگاه تبدیل شدند. ایالات متحده امریکا نیز چندین مؤسسه شبیه مؤسسات آموزشی اروپا تأسیس کرد که مؤسسۀ فناوری ماساچوست[۶] (۱۸۶۱) یکی از آن‌هاست. چین و روسیه نیز بر آموزش متخصصان فناوری تأکید دارند.