تمر هندی
تَمْرِ هِنْدی (tamarind)
درختی همیشه‌سبز[۱]، از مناطق گرمسیری برّ قدیم[۲]، با نام علمی Tamarindus indica، از تیرۀ لوبیاسانان (بقولات)[۳]. این درخت برگ‌هایی پنجه‌ای[۴] دارد و برگچه‌ها[۵] در هر دو سمت ساقه می‌رویند. گل‌های این گیاه به رنگ زرد مایل به قرمز است که بعداً به نیام[۶] تبدیل می‌شوند. بافت گوشتی و ترش اطراف دانۀ آن در پزشکی کاربرد دارد و به‌منزلۀ طعم‌دهنده نیز مصرف می‌شود. منشأ تمرهندی آسیا و افریقای حاره است و در جنوب ایران نیز کشت می‌شود.