ججیانگ
جِجیانْگ (Zhejiang)
| ججیانگ | |
|---|---|
| نام فارسی | ججیانگ |
| نام های دیگر | چکیانگ |
| نام لاتین | Zhejiang |
| کشور | چین |
| موقعیت | جنوب شرقی چین |
| مرکز | هانگجو |
| شهرهای مهم | نینگ بو و ونجو |
| جمعیت | ۴۳,۴۳۰,۰۰۰ نفر (۱۹۹۶) |
| مساحت(کیلومتر مربع) | ۱۰۱۸۰۰ |
| تولیدات و صنایع مهم | ابریشم، پنبه، کنف، الیاف مصنوعی، غذاهای کنسروشده، چای، سیمان، مواد شیمیایی، وسایل کشاورزی، ماشین آلات، و کاغذ |
(یا: چکیانگ[۱]) استان ساحلی در جنوب شرقی چین، با ۱۰۱,۸۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۴۳,۴۳۰,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). از شمال به جیانگسو[۲]، از شرق به دریای چین شرقی[۳]، از جنوب به فوجیان[۴]، و از غرب به جیانگسی[۵] و آنهوئی[۶] محدود می‌شود. مرکز آن، شهر هانگجو[۷] است. ججیانگ دومین استان کوچک چین، با جمعیتی انبوه است و عمدتاً از ارتفاعاتی تشکیل شده که به‌سمت جنوب شرقی تا استان فوجیان ادامه دارند. این ارتفاعات تا دریا ادامه دارند و خط ساحلی، به استثنای نواحی کوچک دلتایی، ناهموار است. مجمع‌الجزایر جوشان[۸] در مدخل خلیج کوچک هانگجو قرار دارد. رودهای اصلی آن عبارت‌اند از چانگ‌جیانگ[۹]، چیان‌تانگ[۱۰]، فوچون[۱۱]، و او[۱۲]. باغ‌ها و عمارت‌های کلاه‌فرنگیِ دریاچۀ وست[۱۳]؛ معبد لینگاین[۱۴]، معبد قدیمی بودایی ذِن[۱۵] (چان[۱۶]) در هانگجو؛ کتابخانۀ تیان‌ایگه[۱۷] (۱۵۱۶)؛ نینگ‌بو[۱۸]، قدیمی‌ترین کتابخانۀ چین؛ جزیرۀ پوتوشان[۱۹]؛ کوه مقدس بوداییان و اقامتگاه افسانه‌ای گوان‌یین[۲۰]، الهۀ بخشش و باروری، در این استان قرار دارند. نینگ‌بو و ونجو[۲۱] از شهرهای این استان‌اند. ججیانگ تولیدکنندۀ اصلی ابریشم چین است و یک‌سوم ابریشم خام کشور را تولید می‌کند. سایر تولیدات آن عبارت‌اند از پنبه، کنف، الیاف مصنوعی، غذاهای کنسروشده، چای، سیمان، مواد شیمیایی، وسایل کشاورزی، ماشین‌آلات، و کاغذ.