عیدروس، ابوبکر بن عبدالله

عیدروس، ابوبکر بن عبدالله (تریم حضرموت 1447م- ؟) Abobakr bin Abdollah Al-Aydarus

عالم دینی یمنی. نسبش به امام جعفر صادق می‌رسد. نزد پدرش عبدالله که از علمای حضرموت بود و چندتن دیگر از عالمان این شهر خواندن و نوشتن و حفظ قرآن را آغاز کرد. آیین و آداب تصوف را از پدر و دو عمویش -شیخ علی و شیخ احمد- و نیز شیخ سعد بن علی بامدمج و فقه را نزد شیخ عبدالله بن عبدالرحمن بلحاج فراگرفت. وی همانند پدرش عادت به سفر به شحر و زیارت قبر هود پیامبر (ع) داشت. به زیارت حرمین شریفین (مکه و مدینه) و سپس به عدن رفت و نزد شیخ عبدالله بن احمد بامخرمه و شیخ محمد بن احمد بافضل تلمذ کرد. بعدتر به زبید رفت و محضر شیخ احمد بن عمر مزجد و امام یحیی بن ابی بکر عامری را درک کرد. در سال 1501م مجددا به حج رفت و در مکه نزد حافظ محمد بن عبدالرحمن سخاوی تلمذ کرد. سپس عزم سفر به عدن کرد تا از آنجا از طریق دریا به شهر شحر سفر کند. ورود او به شهر تعز هم‌زمان شد با درگذشت سید عمر بن عبدالرحمن. عیدروس به درخواست بزرگان و علمای تعز در آن شهر اقامت گزید و بنای مسجدی را در آنجا افکند که به نام خود او (عیدروس) نامیده شد و تا امروز نیز آباد است. عیدروس تا آخر حیاتش در شهر عدن ماند و جز برای تبلیغ دینی در اتیوپی یا سرکشی به نزدیکان خود در تریم از آنجا خارج نشد. وی در عدن زمام زعامت و مرجعیت دینی را در دست داشت و مردم این شهر و اطراف او را بسیار گرامی داشتند. نسبت او به خاندان اهل بیت و رویکرد صوفیانه‌اش بر ارج او در نزد مردم می‌افزود.

به جز دیوان شعرش که غالب آن اشعار عرفانی است، سه مجموعه اذکار و ادعیه با عناوین وسیط، بسیط وجیز و الجزء اللطیف فی التحکیم الشریف از او باقی مانده است که در معرفی استادان اوست.