سودابه سالم
سودابه سالم | |
---|---|
زادروز |
تهران 1 بهمن 1333ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی موسیقی- دانشکدهی هنرهای زیبای دانشگاه تهران |
شغل و تخصص اصلی | مدرس و آهنگساز موسیقی کودکان |
سبک | سنتی |
آثار | آلبومهای سفر به ايران به روايت رستم؛ طوطی و بازرگان؛ ترانههای زمين؛ بازیهای آوازی؛ ترانههای من و ما؛ چشم چشم دو ابرو |
گروه مقاله | موسیقی |
خویشاوندان سرشناس | پشنگ کامکار (همسر) |
جوایز و افتخارات | جایزهی بهترین موسیقی جشنوارهی تئاتر سال 1377 |
سودابه سالم (تهران 1 بهمن 1333ش- )
مدرس و آهنگساز ایرانی موسیقی کودکان. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی وارد هنرستان موسیقی ملی شد شد و از آنجا دیپلم گرفت. او همچنین فارغالتحصیل دورهی کارشناسی از دانشکدهی هنرهای زیبای دانشگاه تهران است.
سودابه سالم فعالیتش را به عنوان مدرس موسیقی در كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان آغاز كرد، سپس در این زمینه با مراکز و آموزشگاههای دیگر به همکاری پرداخت. از فعالیتهای مهم او به موسیقیدرمانی با همکاری یونیسف در کانون اصلاح و تربیت، موسیقیدرمانی در بم بعد از زلزله به مدت 8 ماه و تاسیس آموزشگاه موسیقی میتوان اشاره کرد. سالم جایزهی بهترین موسیقی جشنوارهی تئاتر سال 1377 را دریافت کرده است. او در سالهای 1370 و 1373 در سمينار جهانی آموزش موسيقی شركت داشته و دورههايی را نيز در زمينهی موسيقیدرمانی، خلاقيت و آموزش موسيقی در اتريش گذرانده است.
از سودابه سالم تاكنون مقالات بسياری در مورد موسيقی كودك و نقش زنان در آموزش موسيقی به كودكان در مطبوعات مختلف موسيقی (از جمله مجلهی مقام موسيقايی) چاپ شده است. او ضمن همكاری با كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان و فرهنگسرای بهمن، آموزش موسيقیدرمانی را نيز انجام میدهد و در مراكز درمانی كودكان استثنايی فعاليت دارد. از فعاليتهای اجرايی سالم به اجرای كنسرت موسيقی توسط بچههای بم در تالار وحدت (1383)، كنسرت كودكان ايرانزمين با حضور 100 كودك در سالن آمفیتئاتر مجموعهی برج آزادی (1387) و كنسرت كمانچه و دف در آموزشگاه ودا (1387) میتوان اشاره كرد.
سودابه سالم همسر پشنگ کامکار (آهنگساز و نوازندهی سنتور) است.
از او جز چند عنوان کتاب آموزشی در زمینهی موسیقی کودکان، چندین آلبوم موسیقی نیز در همین زمینه منتشر شده است که به برخی از آنها اشاره میشود: سفر به ايران به روايت رستم؛ طوطی و بازرگان؛ ترانههای زمين؛ بازیهای آوازی؛ ترانههای من و ما؛ چشم چشم دو ابرو.