وگویه، ملکیور (۱۸۴۸ـ۱۹۱۰)

ملکیور وگویه

وُگوئه، مِلْکیور (۱۸۴۸ـ۱۹۱۰)(Vogüé, Melchior)

باستان‌شناس، دیپلمات و نویسندۀ فرانسوی. با دستگیری پدرش در جریان کودتای فرانسه، دیپلماسی را کنار گذاشت و بر روی فعالیت‌های باستان‌شناسانه تمرکز کرد. بسیار پرکار بود و هلاوه بر حوزه‌ی کاری خود، در ادبیات نیز تبحر داشت. برخی از آثار انتقادی او عبارت‌اند از بررسی آثار ایوان تورگنیف (۱۸۸۵) و ماکسیم گورکی (۱۹۰۵)، نویسندگان روسی، و، با دامنۀ گسترده‌تر، رمان روسی (۱۸۸۶) و نگاه‌های تاریخی و ادبی (۱۸۹۲). ازجمله رمان‌های اوست: مرده‌هایی که حرف می‌زنند (۱۸۹۹) و سفرنامه‌اش بهسوریه، فلسطین، کوه آتوس که در ۱۸۷۶ منتشر شد.

 

---